Çilekler, her iki bölgede de yüzyıllarca yabani olarak büyüyen Kuzey Amerika ve Avrupa'ya özgüdür. Güllerle ilgili olarak, yaprak, meyve ve çiçek kümelerinde ince gövdelerde yetişir. Bitkiler ayrıca bitkilerin yayılmasına neden olan koşucular üretirler.
Her yıl tekrarlanması gerekmeyen çok yıllık bitkiler, çilek aslında meyveleri değildir. Aksine, her "dut" birçok küçük meyve veya çilek "tohumlarını" içerir. Asırlarca toplanan Avrupalı çiftçiler, ilk kez 1200'lerde A.D.'de büyüdüler ve 1600'lerde Kızılderililer onları Kuzey Amerika'da büyütüyorlardı. 2014 yılı itibariyle ekvatorun iki tarafında da çilek yetiştiriliyor ve çok çeşitli iklimlerde iyi iş görmelerine rağmen, genellikle daha soğuk havayı tercih ediyorlar. Aynı zamanda birçok toprak türünü de alırlar.
Süpermarketlerdeki çileklerin çoğu iki Kuzey Amerika türünden gelir: Fragaria virginiana ve Fragaria chiloensis; bununla birlikte, hala yabani olan küçük bir Fransız çilek türünün daha lezzetli olduğu düşünülmektedir. Amerika Birleşik Devletleri'nde çileklerin yaklaşık yüzde 80'i Kaliforniya'da yetişiyor. Tüm dünyada, her alanda uzmanlaşmış türlerle birlikte, çok çeşitli türler yetiştirilir.
