Kızılcıklar, büyüme mevsimi boyunca kum, çakıl, turba ve kilden oluşan toprakta izleyen asmalar üzerinde büyürler, ancak suda büyürler. meyvelerin toplanması ve bitkileri düşük sıcaklıklardan korumak için kışın su basar.
Kızılcık üzümleri uzun koşucular üretir ve uzun yıllar yaşarlar. Massachusetts'te, bazı asmalar 150 yaşın üzerindedir. Nisan-Kasım ayları arasında yetişen bir mevsime, tatlı suya ve belirli bir toprak kombinasyonuna ihtiyaç duyarlar ve organik madde bakımından zengin bataklıklar adı verilen asitli sulak alanlarda yetişirler. Üreticiler, büyümeyi teşvik etmek ve böcekleri ve yabancı otları caydırmak için her üç yılda bir kızılcık bataklıklarına bir tabaka kum yaydı. Bir dayke sistemi suyu kontrol eder ve büyüme mevsimi boyunca drenaja izin verir.
Kızılcık hasadı eylül ayından kasım ayına kadar gerçekleşir ve bu süre zarfında kızılcık yetiştiricileri yatakları asmanın yüksekliğine kadar su ile doldurur. Bir biçerdöver meyveyi asmadan alır ve suda yüzerken toplar. Küçük bir kızılcık yüzdesi kuru toplanır, bu da işçilikte daha az verim sağlar ve maliyeti daha yüksektir, ancak taze satmak için çürük meyve üretir. Kalanlar kurutulurken kızılcıkların yaklaşık yüzde 95'i meyve suyu ve sos olur. New Jersey, Massachusetts, Wisconsin, Oregon ve Washington'da ticari olarak büyüyorlar.
