Bir zanaatkar, yetenekli bir zanaatkardır. Fransız kökenli, sık sık tartışmalı olmasına rağmen, İtalyanca ve Fransızca kökenli kelimelerden oluşur. Etimoloji, "sanata öğretmek" anlamına gelen Latince "artitus" kelimesinden türetilmiştir.
Esnaflar elle obje yapıyorlar. Mobilyadan takıya kadar çeşitli nesneler üretiyorlar. Sanayi Devrimi'nden önce, esnafın eserleri cetvel tarafından görevlendirildi. Ortaçağda zanaatkarlar iki kategoriye ayrılmıştı: ustalar ve çıraklar. Ustalar kendi kuruluşlarına sahipti ve etkili bir sosyal gruptu. Sözcüğün bir başka türevi, cam yapımı gibi zanaatkarın kazandığı beceriyi tanımlayan "esnaf" tır.
