Hücresel solunum süreci, uykuda olan bir tohumun hayatta kalması ve çimlenmeye başlaması için gereklidir. Hücresel solunum, tohumlara gerekli besinleri ve kökleri ve yaprakları filizleyecek enerjiyi sağlar.
Tohumlar çimlenmek için doğru sıcaklık ve nem koşullarını deneyene kadar uykuda kalırlar. Doğru koşullar altında, bir tohum suyu emer ve şişerek hücresel solunum özelliğini artıran enzimleri aktive eder. Solunum tohum hücrelerinin mitokondri ve sitoplazmasında olur.
Tohumun depolanan yemeği daha sonra enerjiye dönüştürülür. Tohum hücreleri büyür ve tohum kabuğunun ayrılmasına neden olur. Kök filizi tohum kabuğundan büyür, tohumu toprakta tutturur ve daha fazla büyüme için besinleri emer. Hücresel solunumdaki artış olmadan, tohum uykuda kalır. Çimlenme ve artan hücresel solunum başladıktan sonra, tohum hareketsiz bir duruma geri dönemez. Tohum bu noktada dehidre olur veya donarsa ölür.
Hareketsiz tohumlar cansız görünse de, yavaş bir hücresel solunum hızı sağlarlar. Soğuk havalarda solunum, ılık havaya göre daha yavaştır, bu nedenle uykuda olan tohumların soğuk havalarda daha uzun süre hayatta kalması gerekir. Düşük oksijen seviyeleri solunumun yavaş olmasına neden olduğundan, uyuyan tohumlar düşük oksijenli ortamlarda da daha uzun süre dayanır.
