Virgil ve Ovid’ten gelen tarihi metinlere göre, tarihçiler çileklerin eski Roma ve çevresindeki bölgelerde bulunduğuna inanıyorlar, ancak çilek ekimi Avrupa'da 1300’lerde çok daha sonra ortaya çıktı. meyve ve Rosaceae familyasına aittir. En popüler iki çeşidi olan F. Virginia ve F. Chiloensis, Kuzey Amerika'nın ılıman iklim bölgelerinde ilk sırada yer aldı.
Eski Romalılar ve çevre toplumlardaki insanlar büyük olasılıkla yaban çileği tüketmişlerdir. Yabani meyveleri kalın dış kabukları içerir ve modern meyvelerden daha küçük boyutlarda gelir. Ayrıca popüler çileklerin sağlam tadı da yoktur. Eski halklar tarafından tüketilmesine rağmen, çilek sadece 1300'lerde popülerlik kazanmıştır. Fransızlar, odunsu çilekleri ormanlardan toplayarak ve yerel ortamlarda yeniden dikilerek çilek yetiştiriciliğine öncülük etti. Diğer Avrupalılar davayı takip etti ve uygulama Kuzey Amerika'ya yayıldı.
Avrupalılar, üreme ve meyvelerin tadı ve kalitesi konusunda gelişmeye devam ederek, ABD'de çilek üretiminin ortaya çıkmasına neden oldu. Amerikalılar Charles Hovey ve James Wilson, çilek bitkisini 1850'lerin başlarında Massachusetts'teki tüketicilere tanıttı. Wilson, bir çiftçi olan Hovey'in meyvelerini çeşitli çeşitlerle yetiştirmiş, sonuçta lezzetli ve popüler bir meyve üretmiştir. Çilek, ABD, Avrupa, Fransa, Afrika, Yeni Zelanda ve Avustralya’nın yanı sıra büyür.
