Smithsonian Enstitüsü'ne göre, tortul kayaçların radyodata yayını kullanarak, orjinal magmatik kayaların oluşum tarihini, yıpranma ve erozyon süreçleriyle tortul kayağın katmanlarını oluşturduğunu anlatır. Radyoterapi tortul kayaçların maksimum yaşını belirler. Sedimanter kayalığın tepesinde bir magmatik kaya tabakası oluşursa, bilim adamları kaya numunesi için bir yaş sınırı belirler, ancak mutlak bir yaş değildir.
ABD Jeolojik Araştırmaları, sedimandaki canlı bir materyali bir araya getirerek, 50.000 yıldan daha genç olan tortul kaya için Karbon-14 radyometrik tarihini kullanmanın mümkün olduğunu belirtmektedir. Bununla birlikte, yaklaşık 5.730 yıllık nispeten kısa yarı ömür, eski numuneler için uygun değildir. Eski materyallerle çıkmak için bilim adamları, bazıları 106 milyar yıllık yarı ömre sahip diğer elementlerin izotoplarını kullanıyor.
Utah Jeolojik Etüt Araştırmasına göre, radyoaktif elementlerin nükleer çürümesi, bilim insanlarının mutlak bir yaş belirlemesi için bir saat gibi çalışıyor. Radyoaktif bozunma sırasında ana izotop, sabit bir kız izotopuna dönüşür. Radyoaktif bozunumun meydana gelme hızları, izotopun yarı ömrü kullanılarak sabit ve ölçülebilir. Bir radyoaktif elementin yarı ömrü, izotopun yarısının sabit kızı izotop oluşturmak için çürümesi için gereken süredir.
