Tek tek su molekülleri hepsini bir arada sıvı olarak tutan bağlardan arındırıldığı için su buharlaşır. Su, sıcağa daha fazla buharlaşsa da, soğuk koşullarda buharlaşması mümkündür.
Tüm buharlaşma su yüzeyinde meydana gelir. Isı, su moleküllerinin daha hızlı hareket etmesine yardımcı olur. Yeterince hızlı hareket ettiklerinde, tek tek moleküller sıvı halde kalan gazlardan gaz olmak için ayrılma yeteneğine sahiptir. Artan sıcaklık genellikle yardımcı olurken, atmosferik basıncın düşürülmesi de genellikle suyun buharlaşmasına yardımcı olur. Basıncın azaltılması, suyun buharlaşması için ulaşması gereken sıcaklığı azaltır. Suyu yüksek bir rakımda kaynatırken, su deniz seviyesinden sudan daha düşük bir sıcaklıkta kaynar ve buharlaşır. Bunun nedeni, dağın tepesindeki baskının deniz seviyesinden çok daha düşük olmasıdır.
Isı, suyun buharlaşmasına yardımcı olurken, aynı işlemin çok soğuk koşullarda gerçekleşmesi mümkündür. Aslında, su doğrudan buzdan buhara değişme kabiliyetine sahiptir. Bu işlem buharlaşma değil süblimasyon olarak bilinir. Katı halde bile olsa, su molekülleri hala hareket eder ve bazen yüzeyden uzaklaşır.
