Metaller asitlerle temas ettiğinde ne olacağını araştırırken, çoğu, ancak hepsinin değil, genellikle hidrojen gazı oluşturan bir tür reaksiyona sahip olduğu açıktır. Sonuç, tuzların üretilmesidir.
Hidroklorik Asit Bazı metaller bu asitte çözünür ve bu da hidrojen gazı ve oksitlenmiş metal klorürlerin oluşumu ile sonuçlanır. Bu asit içindeyken, bazı metaller diğerlerine göre korozyona karşı daha hassastır. Bu, asidik bir çözeltiye maruz kaldıklarında ne kadar çabuk elektron verdiklerini ve genel atomik yapısının sonucudur. Korozyona daha yatkın iki metal örneği magnezyum ve çinko içerir.
Sülfürik Asit Berilyum ve magnezyum en sık bu aside maruz kalır. Maruz kalma gerçekleştiğinde, hidrojen gazı oluşumu meydana gelir. Renksiz magnezyum veya berilyum sülfat çözeltileri de oluşur.
Stronsiyum, kalsiyum ve baryum seyreltik sülfürik aside de maruz kalabilir. Baryum ve stronsiyum sülfatlar çoğunlukla çözünmezken, kalsiyum sülfat çözünürdür. Baryum ve stronsiyum ile, seyreltik sülfürik aside maruz kaldıklarında çözünmez bir sülfat tabakası oluşur. Bu aslında reaksiyonu tamamen durdurur veya yavaşlatır.
Kalsiyum ile bir miktar hidrojen üretimi vardır. Bununla birlikte, gelişmesi için beyaz kalsiyum sülfat çökeltisinin oluşumunda da yaygındır.
Bilim adamları, çeşitli bilimsel deneylerde kullanılabilecek hidrojen oluşturmak için çinkoyu sülfürik asit ile karıştırabilir. İkisi arasındaki reaksiyon, karışıma bir miktar bakır sülfat ilave edilerek hızlandırılabilir.
Nitrik Asit Çoğu durumda, bu reaksiyon gerçekleştiğinde, metaller genellikle hidrojen iyonlarını alır ve onları bir hidrojen gazına indirger. İşlem sonucunda, temel metaller oksidasyon nedeniyle metal katyonlarına dönüşürler.
Nitrat iyonlarının nitrojen dioksit ve nitrojen monoksit haline gelmesi tipik olarak azaltılması kolaydır. Bu nedenle, bu asitle reaksiyona giren metaller genellikle hidrojen gazı değil, nitrojen oksitleri oluşturur.
Nitrik asidin seyreltik olduğu durumlarda, azot monoksit oluşur, fakat bu atmosferik oksijene maruz kalmaz azot dioksite dönüşür. Azot dioksit, konsantre nitrik asit kullanıldığında hemen oluşur.
Asitleri Seyreltin Seyreltik bir asit, büyük miktarda suyla kolayca karışan bir asittir. Seyreltilmemiş asitler gibi, metaller asitlerle reaksiyona girdiğinde ne olduğunu araştırırken, bütün metaller değil. Berilyum iyi bir örnektir. Bu metalin yüzeyi, asite maruz kaldığında korunmasına yardımcı olan ince bir oksit katmanına sahiptir. Bununla birlikte, bu berilyumun toz şekli için doğru değildir. Seyreltik hidroklorik, sülfürik veya nitrik asite maruz kaldığında hızla çözülür.
Seyreltik asitlerle metaller genellikle hidrojenin yerini alır. Ancak, bu kuralın, platin, altın, gümüş ve bakır gibi bazı istisnaları vardır. Bir anyon metal olmadığında hidrojeni yer değiştiremezler.
Sodyum, seyreltik hidroklorik aside maruz kaldığında şiddetli bir reaksiyon gösterir. Sonuç, hidrojen ve sodyum klorürdür. Magnezyum, aynı aside maruz kaldığında hızlı bir reaksiyona sahiptir. Hidrojen gazı ve magnezyum klorür oluşumu ile sonuçlanır.
