DNA için baz eşleştirme kuralları, tamamlayıcı baz çiftleri tarafından yönetilir: bir AT eşleşmesinde timen (A) ile bir AT eşleşmesinde adenin (A) ve bir CG eşlemesinde guanin (G) ile sitozin (C). strong> Tam tersine, timin bir TA eşleşmesinde sadece adenin ile bağlanır ve guanin bir GC eşleşmesinde sadece sitozin ile bağlanır.
Deoksiribonükleik asit veya DNA, bir organizmanın hayatta kalması için gerekli bütün bilgileri içerir. Bu talimat seti, nükleotid monomerlerinden oluşan çift sarmallı sarmal bir yapı içinde kodlanmıştır. Her bir nükleotit, bir fosfat grubu, bir deoksiriboz denilen beş karbonlu bir şeker ve dört nükleobazdan birini taşır. DNA'da bulunan dört azot içeren baz, A, T, C ve G'dir. A ve G, "purinler" olarak sınıflandırılırken, C ve T, "pirimidinler" olarak kabul edilir. Purinler, pirimidinlere göre daha büyüktür.
DNA'nın yapısı ile ilgili önemli bir keşif 1949'da Edwin Chargaff tarafından yapılmıştır. Deneylerinden birinde Chargaff, A'nın miktarının T'ninkine eşit olduğunu, C'nin de G'ninkine eşit olduğunu göstermiştir. Daha sonra, A'nın tamamlayıcı tabanının T olması ve C'nin tamamlayıcı tabanının G olması gerektiği sonucuna varmıştır. Chargaff'ın bulguları, DNA'nın baz eşleştirme ilkesinin temelini oluşturmuştur.
