Adenozin trifosfat veya ATP, birçok farklı metabolik süreç için enerji sağlayan organik bir bileşiktir. Kloroplastlarda ATP, fotosentezin ilk aşamasının bir ürünüdür ve ikinci sahne. Fotosentez sona erdikten sonra, bu nükleotid, bütün bitki hücresi için metabolizmaya güç verir.
Chemiosmosis, bitki hücrelerinin ATP ürettiği işlemdir. Bir proton grubu bir membran üzerinde acele eder ve sonuç olarak ATP molekülleri sentezlenir. Membrandan geçen süreç enerjinin protonlardan sızmasına neden olur ve bu enerji ATP içinde yüksek enerjili bağlar yaratır.
İkinci aşamadaki fotosentez başladıktan sonra ATP, fosfogliserat moleküllerinin gelişimi ve bu moleküllerin organik bileşiklere dönüştürülmesi için enerji sağlar. Bu organik bileşikler eninde sonunda altı karbonlu glikoz oluşturmak için birleşir. Bitkiler daha sonra farklı şekillerde glikoz depolar. Bazıları nişasta moleküllerini toplar, bazıları da yumru kökler olarak adlandırılan yeraltı gövdelerinde saklar ve bazıları enerjiyi fruktoza veya meyve şekeri haline getirir. Sakaroz olarak bilinen sofra şekeri, bir bitkinin içindeki glikoz depolamasının sonucu olan bir başka üründür.
Fotosentez bittikten sonra, ATP'nin hücrede başka işlevleri de vardır. Hareketliliği, hücre bölünmesini ve biyosentetik reaksiyonları güçlendirir.