Ana dizilim yıldızları, hidrojeni yakıp helyuma dönüştürerek enerji üretir. Bu, maddenin dönüşümü ile sonuçlandığından, büyük miktarda enerji açığa çıkar. Bu enerjiler ışığı ve diğer radyasyon türlerini içerir. Radyasyon daha sonra ışık hızında yıldızdan akar.
Bazı yıldızlar güneşten daha serin, bazıları ise daha sıcaktır. Sıcak, parlak yıldızlar yakıtlarını güneşten çok daha hızlı kullanırlar. Betelgeuse gibi kırmızı devler daha soğuk. Ancak, Betelgeuse gibi yıldızlar artık ana dizide değil, eğer hidrojen yakıyorlarsa yıldızların yerleştirildiği yer.
Yıldızın büyüklüğü, hidrojen tükenmeye başladığında ne olacağını belirler. Güneşin boyutuyla ilgiliyse, helyum yakmaya başlar ve kırmızı bir dev haline gelir. Birkaç milyar yıl sonra, kırmızı devin çekirdeği soğuyor ve genişliyor ve yıldız üst katmanlarını patlatıyor. Gezegenimsi bir bulutsu oluştururlar ve yıldızdan geriye kalanlar sonunda ölür.
Güneş'ten daha kütleli olan yıldızlar, kendi üzerlerine patlama noktasına dalar. Helyumlarını karbona dönüştürürler ve diğer elementleri yakarlar. Sonra süpernova olurlar. Hatta bazıları kara delikler veya nötron yıldızları olmak için daha da çöküyor.
