Sarkaçın uzunluğu, sarkaç denklemine göre süresiyle doğrudan ilişkilidir: T = 2π√ (L /g), burada T, sarkaç periyodu, L uzunluğu, ve g yerçekimi sabiti 9.8 m /s 2 . Sarkaç bobunun ağırlığından bağımsız olarak, aksi halde ipin sonundaki ağırlık olarak bilinen salınım süresinin karar faktörü Belirtilen denklemdeki tek değişken olduğu için uzunluktur.
Basit bir sarkaç, fizikçiler tarafından ihmal edilebilir bir kütleye sahip olan bir çubuk veya ipten asılan bir nokta kütlesi olarak modellenmiştir. Çubuk veya ip önemli bir kütleye sahipse, o zaman farklı modellenmelidir. Bu sistem, belirli bir rezonans frekansına sahip bir rezonans sistemi olarak kabul edilir, yani sicimin veya çubuğun uzunluğuna bağlı olarak, sarkaç, saatlerde yaygın olarak gözlendiği gibi, belirli bir salınım değerleri aralığında sallanacaktır.
1581'de Galileo, bir sarkaçın periyodu ve sıklığının, kilise hizmeti sırasında avize salınımını izlerken genlikten etkilenmediğini keşfetti. Avizenin geniş sallanırken daha hızlı sallanacağını ve daha az mesafeye giderken yavaşladığını fark etti. Her iki durumda da kalp atışıyla salınım periyodunu zamanlamış ve periyot başına vuruş sayısının genişçe sallanırken ve daha az mesafe hareket ederken kabaca aynı olduğunu tespit etmiştir.
