Tsunamiler, gözlemlenen deniz seviyesi ile tsunami sularının kıyıya ulaştığı mesafe arasındaki fark olan akıntıları ile ölçülür. Bu, tehlike geçtikten sonra genellikle ölçülür, bu nedenle bitki ömrünün enkazları ve yıkımı, genellikle akma göstergeleri olarak kullanılır.
Tsunamiler, su seviyesindeki değişimler hakkında veri toplayan tsunami şamandıraları kullanılarak su altı basınç ölçerler aracılığıyla ölçülür. Bu ölçümler, bilim insanlarına dalgaların yüksekliğini ve kıyıya ne zaman ulaşmaları beklendiğini tahmin etme yeteneği veren erken bir uyarı sistemi oluşturur.
Tsunamiler okyanusun sularındaki rahatsızlıktan kaynaklanıyor. Depremler, heyelanlar ve volkanik aktivite genellikle suyu kaynağından uzaklaştırarak rahatsızlık yaratır. Tüm tsunamilerin yaklaşık yüzde 80'i, birkaç kıtasal plakanın birleştiği, sık sık depremler ve volkanik püskürmeler yaratan bir bölge olan Ateş Çemberi olarak bilinen Pasifik Okyanusunda meydana geliyor.
Bir tsunami'nin çöküşünden önceki bir zamanda, okyanus seviyelerini hızla yükselen sular izleyerek geri çekilir. Sular genellikle tsunaminin enerjisi dağılmadan önce bir dizi dalgalar halinde yükselir ve düşer. Gezen kişiler, batan suların tehlikenin sona erdiğinin sinyalini verdiğine inanırken, sık sık hayatlarını tehlikeye atar.
