Su topraktan daha uzun süre ısı tutar, çünkü su topraktan daha yüksek bir ısı kapasitesine sahiptir. Suyun yüksek ısı kapasitesi, ayrı ayrı su moleküllerinde hidrojen bağlarını kırmak için gereken büyük miktarda ısı enerjisinden kaynaklanır.
Kırık hidrojen bağları, bir ısı kaynağından gelen ilave ısı enerjisinin su molekülünü uyarması için titreşmesine ve çevresindeki su moleküllerine çarpmasına neden olur. Bu titreşimli etki, uyarılmış su molekülünün, ısı kaynağından elde ettiği ısı enerjisinin bir kısmını vermesini sağlar. Sadece çevreleyen moleküllere hidrojen bağlarını koparmak için yeterli ısı enerjisi verildiğinde, çevreleyen moleküller ısınır.
Bu, suya göre düşük ısı kapasitesi nedeniyle zayıf bir ısı enerjisi yalıtıcısı olan toprakta gerçekleşmez. Bu, toprağın hızlı bir şekilde ısınmasına ve hızla soğumasına izin vererek, ısı enerjisini hızlı bir şekilde aktarması anlamına gelir.
