Ozon tabakası önemlidir, çünkü güneşten Dünya'nın yüzeyine geçerken zararlı ultraviyole radyasyonu filtreler. Bu ultraviyole ışınları hem bitki hem de hayvan yaşamına zarar verebilir. Ozon tabakasının kloroflorokarbonların ve diğer insan yapımı kimyasalların ilavesinden tükenmesinin gözlemlenmesinden sonra, Montreal Protokolü bu kimyasalları atmosferden yok etme girişimi olarak 1 Ocak 1989 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Ozon stratosferde bulunur ve dünyayı yüzeyinin yaklaşık 6 ila 30 mil üstünde çevreleyen bir hava tabakası bulunur. Ultraviyole ışınımı bu hava katmanına çarptığında, ozonla etkileşime girer ve kimyasal olarak ayrışır. Ozon filtresinde bile, bazı ultraviyole ışınımı Dünya'ya ulaşıyor. Bu radyasyon cilt kanserinden ve bitki büyümesinin bodurluğundan sorumludur.
1980'lerde, ozon tabakasının tükenmesinin nedeninin araştırılması, soğutucu akışkanlarda, yalıtkan köpüklerde ve çözücülerde kullanılan kloroflorokarbonların araştırılmasına neden olmuştur. Kloroflorokarbonlar atmosfere salındığında, rüzgarlar onları ozonla etkileşime girerek ozon moleküllerini tahrip ederek yukarı doğru bülbül eder. Kloroflorokarbonlara ek olarak, metil bromür içeren pestisitlerin, yangın söndürücülerde kullanılan halojenlerin ve sanayi çözücülerinde bulunan metil kloroformun ozonu tahrip ettiği bilinmektedir.
