Kimyada, geri titrasyon, bilinen bir molar konsantrasyondaki fazla reaktifin eklenmesi yoluyla bir analitin gücünü belirlemek için kullanılan bir tekniktir. Geri titrasyon ayrıca dolaylı titrasyon olarak da ifade edilir.
Titrasyon, iki solüsyon veya reaktan içeren analitik bir metottur: bir analit ve bir titrant. Bir analit bilinmeyen konsantrasyonda olup, standart çözelti olarak da adlandırılan titrant bilinen miktardadır. Titrasyon sırasında, bir nötr duruma ulaşılıncaya kadar tipik olarak titresi analite dikkatlice eklemek için bir buret kullanılır. Titrasyon, bir analitin molarite, normallik, molalite, alkalilik, asitlik veya çökeltilebilirlik açısından gücünü belirler. Yaygın titrasyon yöntemlerinden bazıları asit-baz titrasyonu, çökeltme titrasyonu, indirgeme-oksidasyon titrasyonu, kompleksometrik titrasyon ve geri titrasyondur.
Çözeltilerden biri amonyak gibi uçucu olduğunda, bir geri titrasyon gerçekleştirilir; bir baz veya bir asit, kalsiyum karbonat gibi çözünmeyen bir tuzdur; bir reaksiyon özellikle yavaştır ya da doğrudan bir titrasyon sonucu elde edilmesi zor olan zayıf bir baz ve zayıf asit titrasyonu gerektirir. İki aşamalı bir prosedür kullanılarak normal olarak bir geri titrasyon yapılır. Uçucu madde olan analit ilk önce fazla reaktifle reaksiyona girmesine izin verilir. Ardından ne kadar fazla olduğunu belirlemek ve analit tarafından tüketilen miktarı ölçmek için bilinen çözeltinin kalan miktarına bir titrasyon yapılır.
