Kuzey Dakota Eyalet Üniversitesi, bir DNA probunu, tamamlayıcı DNA uzantılarını tespit etmek için kullanılan küçük bir nükleik asit (tipik olarak tek sarmallı DNA) parçası olarak tanımlar. Hibridizasyon deneylerinde kullanılan DNA probları etiketlenir. Böylece görselleştirilebilirler.
Wikipedia'nın açıkladığı gibi, DNA probları tipik olarak radyoaktif veya flüoresan bazlarla etiketlenir. Floresan DNA problarının kullanılması daha yaygındır, çünkü bilim adamlarının bir kerede birden fazla probdan belirli bir numuneye hibridize edilmesine izin veren çeşitli farklı floresan dalga boyları seçilebilir.
"İnsan Moleküler Genetiği" ne göre, DNA probları çeşitli farklı moleküler biyoloji teknikleri için kullanılabilir. Bir Güney veya kuzey lekesi ile birlikte kullanıldığında, söz konusu bir genin veya diğer DNA segmentinin boyut fragmanlarını tespit etmek için DNA probları kullanılabilir.DNA probları ayrıca, mikroskop lamları üzerinde kromozomların denatüre olduğu in situ hibridizasyon tekniklerinde floresans için de kullanılabilir. Bu yöntem, kırık veya kaynaşık kromozomlar dahil, daha büyük kromozomal sapmaların tespitine izin verir. Kromozom boyama teknikleri metafaz kromozomlarının farklı renklerini boyamak için in situ hibridizasyondan faydalanır, bu da kromozom haritalamasını kolaylaştırır. Bu teknik, farklı türler arasında korunmuş olan kromozom sekanslarını tespit etmek için de kullanılabilir.
