Teknoloji Yenilik Müzesi’ne göre, DNA suda omurgayı oluşturduğu için şeker ve fosfat molekülleri hidrofilik olduğundan su içinde çözünür. İki DNA dizisinin DNA omurgaları.
Bir molekülün suda çözünebilmesi için, polar bir molekül olması veya yükü olması gerekir. H20 ortada bulunan oksijeni olan bükülmüş bir moleküldür. Oksijen hidrojenden daha elektronegatiftir, bu nedenle elektronları daha güçlü çeker, bu da oksijen ve hidrojen atomları arasında kısmi bir şarj farkı oluşturur. Bu şarj farklılıkları, farklı su moleküllerinin hidrojen ve oksijeninin, hidrojen bağlarında geçici olarak birbirlerine çekilmesine neden olur.
Polar moleküller, hidrojen bağları, tipik olarak hidroksil (-OH) veya karbonil (C = O) grupları oluşturabilen atomlara sahiptir. DNA omurgası, alternatif riboz (şeker) ve fosfat moleküllerinden oluşur. Fosfat negatif olarak yüklenmiştir, bu nedenle DNA makromoleküllerinin ağırlıklı olarak negatif olmasıdır. Riboz, suyla hidrojen bağları oluşturabilen birden fazla hidroksil grubuna sahiptir.İlginç bir şekilde, çift sarmallı DNA'daki büküm, omurgaların hidrofilik olmasına karşın, DNA bazlarının hidrofobik olmasına neden olur. Büküm bazları birbirine daha yakın sıkıştırır ve suyun molekülün ortasına girmesini önler.
