Buzullar toprağı üç ana yoldan aşındırır: toplanma, aşınma ve donma-çözülme. Erozyonun üç yolu, buzulları dünyanın en güçlü erozyon ajanlarından biri yapmak için birleştirir.
Buzullar esasen donmuş nehirlerdir. Kuzey Yarımküre'de ve yüksek irtifalarda sık görülürler. Buzullar, dağları ve anakayaları hızlı bir şekilde aşındırmaz, ancak uzun süre boyunca sert değişikliklere neden olurlar.
Buzullar genellikle kaya ile temas halinde olan en az bir tarafa sahiptir. Buzulun bir kısmı eridiğinde suyun buzulun arkasına nüfuz etmesine ve kırık kayaları duvardan çekmesine izin verir. Buna koparma denir. Buzulun tepesine yakın erimiş su tekrar tekrar erir ve donarsa, su çatlaklara doğru zorlar. Su donduğunda, genişleyerek kayanın kırılmasına neden olur. Bu tür erozyona donma-çözülme adı verilir. Son olarak, kayalar buzullara yapışırsa, aşınma denilen ana kayaya sürtebilirler.
Buzullar bir dizi önemli coğrafi özelliği oymuşlardır. Glacier Ulusal Parkı, eski buzulların kesdiği çok sayıda vadi ve buzullara zarar veren dağlara sahiptir. Dev bir buzul, İsviçre'deki büyük ve keskin bir tepe olan Matterhorn'u oydu. Diğer zamanlarda, buzullar küçük parçalara ayrılır ve eriyebilir, bu da su ısıtıcısı gölleri denilen küçük gölleri oluşturur.
