Sitokinez, bitkilerde ve hayvanlarda farklılık gösterir, çünkü hayvan hücrelerinin aksine, bitki hücrelerinin bölünmesi gereken bir hücre duvarı vardır. Mitoz ve sitokinez aynı değildir; Mitoz, çekirdeğin bileşenlerinin bölünmesidir, oysa sitokinez, sitoplazmanın ve bileşenlerinin bölünmesidir.
Hayvanlarda, hücrenin ortasında bölünmek üzere olan bir yarılma karması oluşur. Karık, zar değene kadar hücrenin merkezini derinleştirir ve daraltır. Bu zamanda, zar daha sonra iki kız hücreyi birleştirir ve tamamen böler. Yarılma karması, plazma zarını içe doğru çeken hücre iskeleti elemanlarıyla kontrol edilir. Bu sitoskeletal elementler filamentli aktin ve miyosini içerir ve mantar hücrelerinde sitokinezden sorumlu olan aynı yapılardır.
Bitki hücreleri aynı şekilde sitokinezden geçemez, çünkü hücre duvarı aynı şekilde durur: sert ve bir plazma zarı gibi daralmaz. Telophase'de ayrıca, bitki hücrelerinde diktyozom olarak da adlandırılan Golgi aygıtı, hücrenin ortasında hareket eden ve sıraya giren vezikülleri üretir. Veziküller daha sonra sürekli bir hücre plakası oluşana kadar birbirleriyle kaynaşırlar. Sonunda oluşturdukları veziküller ve hücre plakası, bir plazma zarının tüm bileşenlerini ve bir hücre duvarını içerir.
Hücre bölünmesinden önce, hücre DNA'sını çekirdeğe kopyalar. Bu, bir hücrenin günlük aktivitelerini gerçekleştirmesi için gereken her genetik talimatın bir kopyasını oluşturur. Mitozun ilk aşamasında, nükleer membran çözünerek DNA'nın hücrenin ortasına taşınmasına izin verir. DNA hücrenin ortasına geldiğinde, kopyalar hücrenin zıt kutuplarına çekilir. Karşı kutuplara geçildiğinde, her grubun etrafında bir nükleer membran oluşur ve hücre, sitokinez işlemine hazırdır.
