Dalga yüksekliği, bir dalganın en yüksek noktası veya tepesi ile en düşük noktası veya oluğu arasındaki fark olarak tanımlanır. Dalga yüksekliği genellikle okyanus tabanına gevşek bir şekilde tutturulmuş ve su yüzeyinde yüzen şamandıralarla ölçülür. Her bir şamandıra, şamandıra dalgayla yükselip alçalırken şamandıranın dikey yer değiştirmesini ölçen bir ivmeölçer içerir.
Dalga yüksekliği, su altında sabit bir pozisyonda tutan basınç sensörleri kullanılarak da ölçülebilir. Basınç sensörleri, su sütununun üstündeki yüksekliğini ölçer. Dalga tepeleri sensörlerin üzerinden geçerken, su sütununun ölçülen yüksekliği artar ve dalga olukları düşük yükseklikleri yansıtır. Dalga yüksekliği daha sonra oluk yüksekliğini tepenin tepesinden çıkartarak hesaplanır.
Dalgalar, su yüzeyinden esen rüzgârdan oluşur. Bir dalganın yüksekliği, rüzgarın hızı ve getirilmesi ile belirlenir. Rüzgar alma, rüzgârın benzer bir hız ve yönde su üzerinden estiği mesafedir. Yüksek hızlı rüzgarların ve uzun alma uzunluklarının bir kombinasyonu en yüksek dalgaları yaratır.
Dalga yüksekliği ayrıca dalga dikliğini de etkiler. Dalga dikliği, dalga yüksekliği ile dalga boyu arasındaki oran olarak ifade edilir. Bir dalganın yüksekliği, üç saniye aralıklarla meydana gelen üç ayak dalgası gibi bir dalganın uzunluğuna yakın olduğunda, bir dalganın çok dik olduğu kabul edilir.
