Katyonlar pozitif yüklü iyonlardır ve anyonlar negatif yüklü iyonlardır. Metaller katyon görevi görür ve istekli bir şekilde elektronları metantal olmayanlara bırakır veya bağışlar. Ametaller anyon görevi görür ve bağışlanan elektronları kabul eder. En dıştaki kabuk sekiz elektron içerdiğinde atomlar en stabildir. Bunu başarmak için metaller ve metal olmayanlar birbirleriyle reaksiyona girerler ve iyonik bağlar oluştururlar. Bu olumlu ve olumsuz çekim iyonik bileşikler yaratıyor, Dummies.com'u açıklıyor
Bir katyonun bağışladığı her elektron için pozitif veya 1+ yük alır. Bir anyonun kabul ettiği her elektron için negatif veya 1- yük alır. Bir atomun bağışlamak veya kabul etmek istediği elektron miktarı, elementin periyodik tablodaki konumu ile belirlenir. Grup 1A, 1+ şarj için tek bir elektron bağışlayan alkali metaller içerir. Grup 2A'daki toprak alkali metaller, 2+ şarj için iki elektron kaybederler. Alüminyum 3 + şarj için üç elektron kaybeder. Geçiş metallerinin veya periyodik tablonun B ailesi üyelerinin belirlenmesi daha zor olabilir. Bu elementlerin çoğu, çok sayıda elektron kaybedebilir, bu nedenle iki veya daha fazla katyon varyantı oluşturabilir.
Bir metal veya anyonun kabul etmeye istekli olduğu elektronların sayısı, değerlik elektronlarının sayısına bağlıdır. Valance elektronları, atomun en dış kabuğundakilerdir ve atomlar, toplam sekiz değerlik elektronu ile en stabildir. Bunu başarmak için katyonlardan bağışlanan elektronu kabul ediyorlar. Periyodik tablonun 7A grubundaki halojenlerin yedi değerlik elektronu vardır. 1 şarj için bir elektron kabul ediyorlar. Grup 6A anyonları 2 şarj için iki elektron kabul eder. Grup 5A elemanları 3- şarj için üç elektron kabul eder. Grup 8A'daki elementler asil gazlardır ve zaten tam değerlemeli elektron kabukları vardır ve bu nedenle reaktif değildir.
