Bazı yanıcı maddeler arasında yakıt, boya, gazyağı, boya, sezyum, magnezyum, alüminyum tozu, kalsiyum, talaş, plastik tozu, kömür, un ve toz metal bulunur. Yanıcı sıvılar yanıcı sıvılardan farklıdır, çünkü yanıcı sıvılar 100 derece Fahrenheit'in altında parlama noktalarına ve yanıcı sıvılar 100 derece Fahrenheit'in üzerinde parlama noktalarına sahiptir. Parlama noktası, bir sıvının yanmaya başlamak için yeterli buhar bıraktığı en düşük sıcaklıktır.
Diğer yanıcı sıvılar arasında asetik asit, kafur yağı, sikloheksan, varsol, metil laktat, fenol, karbolik asit ve anilin bulunur. Parlama noktaları 100 derecenin üzerinde olan sıvılar Fahrenheit, benzaldehit, etilen glikol, fenil eter ve stearik asittir.Yanıcı maddeler de yanmaya maruz kalır, ancak OSHA bunları yanıcı maddeler olarak sınıflandırmaz. Benzin, etanol, terebentin, potasyum sülfit, naftalen ve kükürt gibi sıvılar, 100 derece Fahrenheit'in altındaki buharları veren yanıcı maddelerdir.
Yanma, su ve karbondioksit üretmek için aşırı oksijen ve ısı varlığında hidrokarbonların yakılması kimyasal işlemidir. Metan ve etan gibi basit hidrokarbonlar, ekzotermik reaksiyon sırasında oksijene bağlanmak için karbon ve hidrojen atomlarını parçalamaktadır.
Saf hidrokarbonlar mavi bir alevle yanar ve katı kalıntıları yoktur. Tahta, yapraklar, bitki materyalleri, çöp ve kauçuk gibi saf hidrokarbonlar sarı-turuncu alevler ve grimsi-siyah kurum verir. Saf olmayan hidrokarbonlar ayrıca bir ürün olarak karbon monoksit verir.
