Daha yavaş soğumalarına izin verilen magmatik kayaçlar daha büyük kristalleri oluştururken, daha hızlı kristalleşebilen magmatik kayaçlar daha küçük kristaller oluştururlar. Magmanın soğuması ne kadar uzun sürerse, kristallerin oluşması için o kadar fazla zaman verilir.
Magmatik kaya oluşumlarındaki kristal boyutu, magmanın soğuma süresi ile doğrudan ilgilidir. Bu nedenle, kristal boyutu, kayanın oluştuğu koşulları belirlemede güvenilir bir faktör olabilir. Örneğin, daha büyük kristallere sahip kayalar Dünya yüzeyinin altındaki daha düşük seviyelerde oluşmuştur. Bunun nedeni, Dünya yüzeyinde düşük sıcaklıklarda sıcaklık artarken, yüzeyin hemen altında yüksek seviyelerde yüksek sıcaklık kalmasıdır. Düşük seviyelerin altında oluşan kayalara müdahaleci kaya denir, yüksek seviyelerde oluşan kayalara ise ekstrüzyonlu denir. Kayaların hem büyük hem de daha küçük kristaller sergilemesi mümkündür, bu da kayanın daha düşük seviyelerde oluşmaya başladığı ve daha sonra aniden daha hızlı soğuması için Dünya yüzeyine daha yukarı doğru zorlandığı anlamına gelir. Magmatik bir kayanın hiç bir şekilde kristal oluşturmaması da mümkündür, ki bu magma aşırı derecede soğuduğunda meydana gelebilir. Bu kristal içermeyen magmatik kayaçlar, hiyalin dokusuna sahip olarak adlandırılır.
