Transistörler, modern elektroniklerin temel yapı taşlarıdır. Öncelikle devrelerde elektrik gücünü değiştirmek ve yükseltmek için kullanılırlar. Devrelere entegre edilmeleri dışında, ayrı ayrı da kullanılabilir ve paketlenebilirler.
Transistörler, 1947'de John Bardeen, Walter Brattain ve William Shockley tarafından icat edildi. Transistör geliştirilmeden önce, elektronikler elektrik akışını telafi etmek için çok büyüktü. Bu nedenle, evlerde ve okullarda çok az sayıda cihaz kullanışlı veya kullanışlı olabilir. Bilgisayarlar, hesap makineleri ve telsizler gibi elektronik aksamların evlerde kullanım için çok daha küçük ve kompakt hale getirilmesine izin veren entegre devreler.
Transistörlerin faydalı olmasını sağlayan ana özelliği, transistörün çok küçük terminallerinden çok büyük sinyaller almasına ve göndermesine izin veren kazanç olarak adlandırılır. Elektrik sinyallerini açıp kapatmak için bir anahtar olarak da etkili bir şekilde kullanılabilirler. Transistörler ve anahtarlar arasındaki fark, bir transistörün, devre özellikleri tarafından belirlenebilen başka bir akıma izin vermesi ve anahtarların yapamamasıdır. Son olarak, terminalleri çok küçük veya zayıf sinyaller alabilir ve bunları bir amplifikatör olarak etkin bir şekilde çalışan çok daha yüksek seviyelerde çıkarabilir. Çok amaçlı tasarımları, küçük boyutları ve ucuz maliyetleri nedeniyle, transistörler, elektronikleri modern kullanım için etkili bir şekilde popüler hale getirdi.
