Paramecia, su içeriğini kasılma vakumları, sitoplazmalarından suyu toplayan ve aktif olarak dışarı aktaran özel boşluklar kullanarak düzenler. Paramecinin özellikle bulunduğu tatlı su ortamlarında özellikle gereklidir osmoz yoluyla sürekli su içerek aldıkları ortamlar. Hücre içindeki çözünen dengeyi korumak için gerektiğinde çözünen veya katılaşan özel tuz kristallerine sahiptirler.
Aşırı suyu gidermek için kullanılan kontraktil vakulas paramecileri fiziksel pompalardır. Suyla doldururlar ve sonra kasılma lifleri vakuolü sıkar ve suyu dışarıya zorlar. Bu fazla suyu uzaklaştırmanın yöntemi, amipler gibi diğer birçok tek hücreli organizma tarafından paylaşılır.
Paramecia, hareketlerde kullanım için kirpikleri, hücre zarlarının dışındaki minik kıllar, kullanımıyla belirlenir. Birincil besin kaynakları, en yaygın habitatları olan durgun sudaki bakterilerdir. Ayrıca mayalar ve algler gibi diğer organizmaları da tüketirler. En az bir paramecium türü fotosentetik alglerle parazitlerden korunma sağlayan ve buna yiyecek sağlayan bir simbiyotik ilişki oluşturur. Paramecia en ünlüsü, bir parameciumdan çok daha küçük olmasına rağmen, bir kaç günde bir miktarını tüketebilecek olan Didinium olarak bilinen başka bir kirpikli hücre tipine avlanır.
