Adenozin trifosfatın veya ATP'nin üç kısmı, adenozin, RNA'ya benzer bir riboz grubu ve üç fosfat grubunun dizisidir.
Adenozin grubu, iki halka bağlanmış karbon, azot ve hidrojen halkasından oluşur. Riboz, bir karbon halkasına bağlı oksijen ve hidrojenden oluşan, RNA için temel olan aynı şekerdir.
ATP'nin kritik kısmı kuyruğundaki fosfat grupları, özellikle üçüncüsüdür. ATP üçüncü fosfat grubunu başka bir organik moleküle kaybettiğinde, açığa çıkan enerji hücresel bir mekanizmaya güç verir. Aslında, bu süreç Dünyadaki her organizmanın enerji kullanmasının en büyük yoludur.
Hücresel solunumda, yaşamın en yaygın şekilde formlardan beslenmesinde besinlerden enerji elde edilir, hücreler enerji elde etmek için oksijen ve glikoz arasındaki yüksek enerjili reaksiyonu kullanır. Bu enerji daha sonra adenozin difosfata veya ADP'ye bir fosfat grubu eklemek için kullanılır. Adenozin difosfat, ATP depolanan enerjisini serbest bıraktıktan sonra kalan moleküldür.
Her organizma her zaman ATP oluşturmak için oksijen kullanmaz ve bazıları asla kullanmaz. İki alternatif, fermantasyon ve anaerobik solunumdur. Fermantasyonda, glikozun işlenmesindeki ilk adım olan glikoliz, mümkün olduğu kadar fazla enerji üretmek için genişletilir. Anaerobik solunumda, hücreler aynı rolü üstlenmek için oksijen dışındaki bileşikleri kullanır.
