Su, güneş ışığı, sıcaklık, basınç, kimyasallar ve jeolojik özellikler, okyanustaki canlı olmayan bazı şeylerdir. Abiyotik faktörler olarak adlandırılan bu güçler, okyanuslardaki ve karadaki yaşamı etkiler.
Suyun bileşimi ve hareketleri karmaşık sistemler oluşturur. Akımlar, bölgeler arasındaki değişken sıcaklıktaki bantları hareket ettirir ve bu bölgelerdeki organizma türlerini etkiler. Artanda organik besinler derinlerden sığ sulara çekilerek planktonların büyümesini destekler. Dalga hareketi ve gelgit kıyıları ve okyanus topografyası manzarasını değiştirir.
Güneş ışığı üst okyanuslardaki yaşam için şarttır. Kirlilik veya fırtınalardan kaynaklanan artan bulanıklık, canlı yiyecek kaynaklarını azaltarak fotosentez için güneş ışığının varlığını sınırlar.
Su basıncı okyanus derinliği ile artar ve organizmaların iç ve dış basıncı eşitleme yöntemlerine sahip olmasını gerektirir. Balinaların, 10.000 feet derinliğe kadar avlandıkları, akciğer hacmini ve hava ceplerini azaltmak için kaburgalarını çökertdikleri bilinmektedir.
Okyanusta oksijen, karbon dioksit, azot, fosfor ve kükürt dahil kimyasal bileşenlerin bulunması, herhangi bir organik maddenin parçalanmasını ve kullanımını kontrol eder. Güneş ışığının yokluğunda, kemosentez, dünyanın çekirdeğinden kimyasallar salgılayan ve hücresel organizmalar için enerji üreten derin okyanus menfezlerinde meydana gelir. Depremler ve volkanlar gibi diğer jeolojik kuvvetler, okyanus kara kütleleri yaratır ve yok eder.
Çıkıntıların varlığı ve okyanus tabanının özellikleri gibi okyanus topografyası, belirli bir ekolojik niş içindeki balık topluluklarının türlerini tanımlar. Yüksek çıkıntılar geniş, çeşitli düzeneklere ev sahipliği yaparken kumlu ovalar daha az tür ve daha düşük yoğunluklara sahiptir.
