Mantarlar organik materyalleri parçalayarak ve tüketerek yiyecek elde ederler. Çoğu mantar, ölü organizmaları ayrıştırırken, bazıları diğer organizmalarla karşılıklı veya paraziterdir. Mantarlar enerjiyi hayvanlara benzer şekilde depolar.
Mantarlar, maya, küf ve mantar gibi organizmaları içerir. Mantar hariç çoğu mantar çok hücrelidir. Tüm mantarlar yiyecek elde etmek için diğer organizmalara güvenir ve bunu çoğu ölü maddeyi sindirerek yapar. Bu yetenek onları birçok ekosistemde önemli ayrıştırıcılar yapar. Mantar beslenmesinin mükemmel bir örneği, ormandaki düşmüş kütüklerdeki mantarların ortaya çıkmasıdır. Mantarın görünen kısmı aslında üreme yapısıdır. Besleme yapıları veya hifler, besin elde etmek için çürüyen odunun derinliklerine ulaşır.
Mantarlar, ölü organik maddelerin parçalanmasına ve ekosistemde kullanılmak üzere besin maddelerinin toprağa geri gönderilmesine yardımcı olur. Bazı mantarlar, diğer organizmalarla birlikte, her ikisinin de yararına olacağı şekilde birlikte yaşarlar. Buna bir örnek, liken oluşturmak için mantarlar ve algler arasındaki karşılıklı ilişkidir. Algler fotosentez geçirir ve hem alg hem de mantarlar için besin sağlarlar; mantar ise algleri korur. Son araştırmalar, bazı alglerin, mantar partnerlerinden ayrıldıklarında daha başarılı bir şekilde büyüdüklerini, bazı likenlerin parazitizm örnekleri olduğunu ima eder. Mantar parazitizminin daha iyi bir örneği, kış uykusunda yarasalarda beyaz burun sendromuna neden olan mantar Pseudogymnoascus destructans'tır. Bu mantar fırsatçıdır ve ölü ya da canlı dokuları besleyebilir. Canlı yarasalarda cilde nüfuz eder ve yaşamsal besin ve elektrolitlerin yarasasını çalar.
