Ossifikasyon süreci, cenin hala rahim içindeyken kemiklerin oluşmasını sağlar. İşlem, çeşitli bağ dokusunu kemiğe dönüştürür. İki ana ossifikasyon işlemi, kıkırdakın bulunduğu vücut bölgesine bağlı olarak intra-membranöz ve intra-kıkırdaktır.
İntra-membranöz ossifikasyon, aynı zamanda mezenkimal ossifikasyon olarak da bilinir, çünkü bu ossifikasyonda kemik, mezenkimal dokulardan ossifiye edilir. İntra-membranöz ossifikasyondan oluşan kemikler, membranöz kemikler veya dermal kemikler içerir.
Diğer ossifikasyon türü, intra-kıkırdaklı ossifikasyondur. Bu işlem sırasında, mezenkim zaten kıkırdaklı yapılara dönüştürülmüştür. Ossifikasyon işlemi kıkırdaklı yapılarla başlar. Bu yapılar, kıkırdaklı yapıların sertleşmeye başladığı ve kemiklere dönüşmeye başladığı, kondrifikasyon olarak bilinen bir işlemden geçmektedir. Kıkırdak içi kemikleşme, cenin yaşamının ikinci ayında gerçekleşir ve hamilelik boyunca devam eder.
Bu ossifikasyon türlerinin her ikisi de osteoblast olarak bilinen hücrelerden kemikler oluşturur. Bunlar, kemiğin temel maddesini oluşturmak için kollajen ve diğer bileşikleri salgılayan kemik oluşturan hücrelerdir. Bu hücreler vücuttaki ossifikasyon merkezleri olarak bilinen bölgelerde bulunur. Fetal yaşamda primer ossifikasyon merkezleri oluşurken, sekonder ossifikasyon merkezleri doğumdan sonra çocuklukta ve yetişkinlikte kemikleri düzeltmek için görünür.
