Linus Pauling'in DNA araştırmalarına katkısı üç sarmallı DNA modeliydi. 1953'te yayınlanan bu model yanlıştı, ancak James Watson ve Francis Crick'in doğru DNA modeli için çift sarmal olarak temel oluşturdu.
Pauling'in modeli yanlıştır, çünkü fosfatların oluşturduğu sarmal çekirdeği gösterir. Bu, normal hücresel koşullar altında imkansızdır, çünkü negatif yüklü olan fosfatlar, birlikte zorlandıklarında birbirlerini iterler. Pauling'in yanlış algılanması, 1952'de Rosalind Franklin ve Raymond Gosling tarafından elde edilen saf DNA'nın X ışını kırınım resimlerine erişememesiyle ilişkilendirildi.
