Karbondioksit, stomaya adı verilen küçük deliklerden yaprağa girer. Bu özel diyaframlar, terleme olarak bilinen bir işlemde karbon dioksit ve suyun değişimini sağlamak için gün boyunca açılır.
Bir bitkinin yaprağı, kütikül adı verilen mumsu bir maddeyle korunur. Bu, karbondioksit içeren havanın yaprağa girmesini önler. Karbondioksit, fotosentezi yönlendiren ana bileşenlerden biri olduğu için, bitki yaprakları uyarlanmış ve bu karbondioksit geçişine izin vermek için bu son derece özel yapıları geliştirmiştir. Bazı tek hücreli ve deniz ototrofik tesislerinde, karbondioksit herhangi bir özel parçadan geçmeden serbestçe girer.
