Bir elementin iyonlaşma enerjisi, bir elektronu gaz halindeki bir atomdan çıkarmak için gereken enerji miktarıdır. İyonlaşma enerjisi artar ve periyodik tablonun sağına doğru yükselir.
İyonizasyon enerjisi periyodik tablonun solundan sağına doğru artar, çünkü tablonun sağ tarafındaki elemanlar daha küçük yarıçaplara sahiptir; çekirdekteki protonların sayısı, yörüngeli elektronlar üzerinde daha büyük bir kuvvet uygular ve onları çekirdeğe yaklaştırır. İyonlaşma enerjileri periyodik tablonun dibinden tepeye yükselir, çünkü daha küçük atomlar elektronlarına daha büyük atomlardan daha sıkı tutunurlar. Bu kavramın arkasındaki sebep, daha büyük atomlarda, elektronların çekirdekten uzağa yörüngede dönmesidir; bu nedenle çekirdekteki protonlar elektronlar üzerinde çekici bir kuvvetten daha az etki eder. Bu genel kurallara göre, helyum iyonlaşma enerjisinin en yüksek olduğu elementtir.
