İnsanlar fosfor döngüsünü öncelikle sentetik gübre kullanımıyla etkiler. Genel sonuç, artan akış fosfor miktarı ve doğal fosfor birikintilerinin tükenmesidir.
Fosfor döngüsü, fosforun hidrosfer, biyosfer ve litosfer boyunca hareketini ifade eder. Fosfatın topraktan okyanusa taşınması çok uzun sürdüğü için, en yavaş biyokimyasal döngülerden biri olarak kabul edilir.
Gübre için kullanılan fosfatın çoğu, doğal olarak oluşan apatit tortularından (kalsiyum fosfat olarak da bilinir) çıkarılır. Tarım alanlarına uygulanan gübrenin tamamı bitki tarafından tüketilmemektedir. Bazıları, gölün içine akıp, bol miktarda besine yol açabilen su ile süpürülür. Donmuş zemine uygulanan fosfatın bir kısmı bahar erimesi sırasında da kaybolmaktadır. Tüm bu akış, sırayla su ekosistemini dengeleyici kılan alg ve bakteri üremesinde artışa yol açabilir.
Fosfat, RNA ve DNA'daki ana omurgalardan biri olarak işlev görür. Aynı zamanda, adenosin trifosfat gibi yaşam için gerekli moleküllerin çoğunda bulunan bir elementtir. Fosfor, memelilerin diş ve kemiklerinde ve böceklerin dış iskeletinde de bulunabilir.
