Aeroitler aerobik solunum kullanır. Aerobik olarak sınıflandırılan organizmalar ökaryotiktir ve oksijenli bir ortamda yaşarlar. Çoğu bitki ve hayvan aerob olarak sınıflandırılır. Solunum, hücre için enerji oluşturmak için glikozu parçalama işlemidir. Aerobik solunum glikozu parçalamak için oksijene ihtiyaç duyar.
Organizmalar, solunum yoluyla nasıl enerji ürettiğine göre sınıflandırılır. Oksijen gerektiren organizmalara zorunlu aeroblar denir. Bazı organizmalar anaerobik solunum adı verilen bir işlemle oksijen kullanmadan glikozu parçalayabilir. Bu organizmalara fakültatif anaeroblar denir. Çoğu anaerob, bakteri gibi prokaryotik organizmalardır.
Diğer iki sınıflandırma, oksijenin varlığını içerir. Aerotolerant organizmalar, glikozun anaerobik olarak parçalanmasını tercih eder, ancak oksijen varlığında hayatta kalabilir. Mikroaerofiller solunum sırasında çok az miktarda oksijen kullanırlar.
Bireysel insan hücreleri, oksijen kullanımıyla veya oksijen kullanmadan enerji yaratabilir. Anaerobik solunum, egzersiz periyotlarında ihtiyaç duyulan enerjiyi sağlayacak kadar hızlı bir şekilde solunması durumunda kas hücreleri tarafından gerçekleştirilir. Anaerobik solunum, çok fazla enerji üretmez, bu yüzden uzun süre sürdürülemez. Laktik asit, anaerobik solunumun bir ürünüdür. Hücreler laktik asit kullanamaz ve atılmalıdır.
