Tüm canlı organizmalar bir tür hücresel solunum biçiminde bulunur. Buna bakteri, mantar, protistler, bitkiler ve hayvanlar da dahildir. Hücresel solunum bazen aerobik solunum olarak adlandırılır, çünkü birkaç organizma anaerobik solunum yapabilir, oksijensiz solunum yapabilir.
Tüm yaşam formları hareket etmek, büyümek, hasarı onarmak ve üremek için enerjiye ihtiyaç duyar. Bitkiler ve algler gibi birçok organizma kendi enerjilerini güneş ışığından üretebilir. Bu fotosentezleyici organizmalar kendi gıda zincirlerinin temelini oluşturur ve bu gıda zincirlerindeki sonraki tüm organizmalar, bu fotosentezleyici yaşamı tüketerek veya fotosentezleyici yaşamı temel alan diğer organizmaları tüketerek enerjilerini elde eder.
Tüm organizmaların fotosentez veya tüketim yoluyla elde ettiği kimyasal enerji, hücrelere karmaşık ve basit şekerler, yağlar ve amino asitler gibi besinler sağlar. Bu besinler hücresel solunum işleminde oksijen varlığında parçalanır. Hücresel solunum sürecinin son ürünü, ATP adı verilen enerji bakımından zengin bir moleküldür. Bu ATP, tüm yaşam tarafından kullanılan en basit enerji şeklidir.
Anaerobik yaşam formları, karmaşık besin maddelerini daha basit olanlara ayırmak için oksijenin yanı sıra diğer oksitleyici ajanları kullanır. Bu oksitleyici ajanlar sülfatları ve nitratları içerir, ancak oksidasyonda oksijen kadar verimli değildirler.
