Dünyanın en üretken gümüş madenleri Peru, Şili, Bolivya, Meksika, Avustralya ve ABD'dedir. Sırbistan ve Çin de önemli miktarda gümüş üretir. Madenciler ara sıra saf gümüş külçelerini ortaya çıkarsalar da, gümüş yataklarının çoğu bakır ve kurşun cevheri içinde gelişir. Saf gümüş, onu cevherdeki diğer elementlerden ayıran karmaşık mekanik, termal ve kimyasal arıtma tekniklerinin bir sonucudur.
Gümüş ekstraksiyon kimyasal flotasyon ayrımı ile başlar. Bu işlem, cevherin toz haline getirilmesini, hidrofobik kimyasal maddelerle karıştırılmasını ve bulamacın bir su deposuna boşaltılmasını içerir. Kimyasallar tercihen metal parçacıklarla bağlanır ve etraflarında küçük hava kabarcıkları oluşturur. Metaller ayırma tankının yüzeyine yüzerler ve ezilmiş cevherin geri kalanı dibe çöker. Rafineri işçileri konsantre metal parçacıklarını toplar ve gümüş çıkarma işleminde bir sonraki adıma geçer.
Rafineriler, gümüşü konsantre cevherden çıkarmak için birkaç yöntem kullanır. Rafineriler, cevherin bileşimi ve miktarına en uygun yaklaşımı seçer. Örneğin, elektroliz, gümüşü bakırdan çıkarmanın en popüler yöntemidir. Kurşun cevherinden gümüş elde etmenin en etkili yolu, erimiş kurşuna çinko eklemeyi içerir. Çinko, kurşunta asılı olan gümüş atomlarını çeker, ancak kurşunla karışmaz. Bu, iki farklı erimiş metal katmanı yaratır. Kurşun tabakayı başka bir tanka deşifre ettikten sonra, eriticiler çinko buharlaşana kadar çinko karışımının sıcaklığını artırarak gümüşü geride bırakır.
