Glikoproteinler, şeker kalıntısı içeren bir protein şeklidir. Glikoproteinler genellikle hücrelerin yüzeyinde bulunur ve vücuttaki önemli işlemlere yardımcı olur.
Glikoproteinler, şeker kalıntısı içeren bir protein formudur. Şekerin farklı özellikleri değişebilir, böylece kendisini proteinin bir özelliğine bağlar. Glikoproteinler şekerin düzgün çalışmasını sağlar. Şeker, hücre organizmasında hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olur. Hücre düzeyinde vücutta önemli bir rol oynarlar. Glikoproteinler genellikle hücrelerin yüzeyinde bulunur. Burada, bazen vücudun üreme gibi önemli süreçlerinden bazılarını kolaylaştırmak için membran proteinleri olarak çalışırlar. Sentez mekanizmaları ve yapıları ile farklılaştırılan üç farklı glikoprotein türü vardır. Bu glikoproteinler, N bağlantılı, O bağlantılı veya enzimatik olmayan glikoproteinlerdir.
Glikoproteinlerin Vücutta Nasıl Çalıştığını Anlama Glikoproteinler, vücutta bulunan hücrelere yapıştıklarında doku fonksiyonunun gelişmesine yardımcı olurlar. Glikoproteinler bağ dokularında, hücre duvarlarında ve kan plazmasında bulunur. Vücutta bulundukları yere bağlı olarak yapısal farklılıklar gösterecektir. Glikoproteinler, sperm yüzeyinde bulunduğundan üremede önemli bir rol oynar. Glikoproteinler, plazma zarı geçirgenliğini değiştirerek yumurtaların sperm hücrelerine çekilmesini kolaylaştırır.
N bağlantılı Glikoproteinler Bu tip glikoproteinler, bir hücrenin zar organellerinde modifiye edilir ve sentezlenir. Glikoproteinin protein kısmı, yüzeyde diğer amino asitler tarafından oluşturulur. Bu, bir polipeptit adı verilen doğrusal bir amino asit polimer zinciri zinciri oluşturur. Polipeptitler oluşturmak için en az 20 farklı tipte amino asit kullanılır. Polipeptit zincirindeki amino asitlerin sırası işlevi için çok önemlidir. Bu sıraya amino asit dizisi denir. Bunun ithalatı, eğer amino asitlerin farklı bir sırayla sipariş edilmesi durumunda, aynı işleve sahip olmayacağı düşünülürse bulunur.
Bu N bağlantılı glikoproteinlerin bazıları karbonhidrat içerir. Karbonhidratlar, kendilerini bir defada polipeptitlere bağlamaz. Bunun yerine, birçok farklı türde şeker kalıntısı içeren karbonhidratlar çevrilmiş proteine bağlanır. Glikoproteinin içindeki karbonhidratlar, bazı şekerleri de alan enzimler tarafından modifiye edilir. Daha sonra başka şekerler ekleyerek yeni glikoproteinler oluşturur.
O bağlantılı Glikoproteinler Bu glikoprotein türleri, hidroksil zincirine ve polipeptitlere şeker ilave edilerek yaratılır. N-bağlı glikoproteinlerden farklıdır, çünkü her seferinde bir tür şeker ekleyerek yapılırlar. O-Bağlantılı glikoproteinler çoğu zaman hücre tarafından salgılanmasından sonra hücre dışı bir matrisin bir parçası haline gelir. Bu hücre dışı matris, O-bağlı glikoproteinleri çevreler.
Enzimatik Olmayan Glikoproteinler Bu, glikosilasyon adı verilen bir işlemde polipeptitlere şeker eklendiğinde glikoproteinler yaratır. Şeker konsantrasyonu ve zaman kontrolü glikosilasyon. Daha yüksek miktarda dolaşımdaki glikozu olan insanlar daha yüksek düzeyde glikozilasyon yaşarlar. Ek olarak, eski proteinler de daha yüksek bir glikozilasyon insidansına sahiptir. Bu, şeker hastaları için kan şekeri seviyelerini kontrol etmek için kullanılan glikosile edilmiş hemoglobin tanı testinin birincil temelidir. Ayrıca uzun süreli bakım ve izlemeleri için de kullanılır.
