Fosfolipidlerin en önemli işlevi, plazma zarının fosfolipit iki tabakasını oluşturmaktır. Bu iki tabakada, fosfolipitler, hidrofobik kafaları dışarıya bakacak ve hidrofilik kuyrukları içe dönük olacak şekilde düzenlenir. Bu düzenleme, plazma zarlarının, proteinler, iyonlar ve su gibi çözücülere seçici olarak geçirgen olmasına izin verir.
Fosfolipitler, iki yağ asidi zincirinden ve bir gliserol bileşiğinden oluşur. Yağ asidi zincirleri, fosfolipidin kuyrukları gibi davranırken, gliserol bir kafa olarak hareket eder. Gliserol molekülü ayrıca bir fosfat grubuna yapışır. Fosfat grubu, gliserol başının hidrofilik hale gelmesine neden olur. Fosfolipidlerin hem hidrofobik hem de hidrofilik olmaları, bileşiklerin amfipatik olmasına neden olur.Biyolojik sistemde, fosfolipitler, hücre zarlarının akışkan olmasına izin verir. Eşsiz karakteristikleri hücre zarının farklı şekiller almasına ve gerektiğinde genişlemesine ve büzülmesine izin verir.
Fosfolipitler, hücreler arasında sinyal transdüserleri olarak da kullanılabilir. Hücresel sistemlerde ikinci haberci olarak işlev gören ürünler üretmek için ayrılabilirler. İkinci bir haberci olarak, fosfolipitler lökositlerin bir enfeksiyon bölgesine göç etme sinyalini verebilir ve ayrıca nöronları inhibe edebilir. Fosfolipitler ayrıca bitkilerde bulunabilir ve bazı bitki hormonlarının üretilmesine yardımcı olabilir.