Dendritler, bazen denilen sinir hücrelerinden girdi alan merkezi sinir sisteminin bir parçasıdır. Dendritler adı verilen çoklu lifler, bir nöronun hücre gövdesinden dal şeklinde bir formasyonda uzanır. Dendritin sonunda postsinaptik terminaller veya reseptörler, diğer nöronlar tarafından salınan nörotransmiterleri aldığında, dendrit içinden nöronun hücre gövdesine bir elektrik sinyali iletilir.
Dendritler, bir sinir hücresinin akson terminalinin, başka bir sinir hücresinin dendritlerinin yakınında bittiği nöronlar arasındaki bağlantıları oluşturan sinapslar yoluyla sinir sistemi sinyalleri alır. Sinir hücreleri fiziksel olarak birbirine temas etmez. Bunun yerine, hücreler arasındaki sinaptik yarık denilen alanda dolaşan nörotransmiterler kullanarak iletişim kurarlar. Bir elektrik sinyali bir nöronun aksonundan aşağıya doğru hareket eder ve nörotransmiterler adı verilen kimyasal bileşiklerin salınımını tetikler. Nörotransmitterler sinaptik yarık boyunca hareket eder ve diğer sinir hücresindeki reseptörlere bağlanır. Bu, daha sonra dendritlerden hücre gövdesine geçen elektriksel bir impuls tetikler.
Tipik nöron binlerce dendrit içerir, ancak bir sinir hücresinin sadece bir dendrit olması mümkündür. Dendritler nispeten kısadır ve diğer nöronların sinaps yapması için daha fazla yüzey alanı sağlayan dikenlere sahiptir. Dallara benzer oluşumları, Yunanca "ağaç" anlamına gelen "dendrite" ismine ilham verdi.