Kuşlar ve memeliler, meyveleri yiyerek ve tohumları dışkılayarak ya da tükürerek çilek tohumlarını yayarlar. Olgun bir çileğin kırmızı rengi, meyvenin yumuşak ve tatlı olduğunu, hayvanları yemeye teşvik ettiğini gösterir onları, sindirimden sonra olgun tohumları saçar.
Çilekler, sindirim ve dışkı yoluyla tohum saçan sadece bir meyvedir ve meyvenin olgunlaşma süreci tohumların çimlenmeye hazır olmalarını sağlar. Henüz olgunlaşmamış çilekler, ekşi bir tada sahip, yeşil ve dokunması zor. Bu, kuşları ve hayvanları onları yemekten caydırır; bunun yerine meyveler yemeden önce kırmızılaşıncaya kadar beklerler.
Zaman içinde doğal seleksiyon süreci, en kırmızı ve en tatlı çilekleri üreten çilek bitkilerinin genetik torunları olmasını sağlamıştır. Bir çilek ne kadar lezzetli ve daha renkli olursa, meyveler için o kadar çok kuş gelir ve tohumların dağılması o kadar yaygın olur. Kuşlar ekşi, yeşil bir çilek, hatta henüz kırmızıya dönüşen ancak olgunlaşmamış bir çilek yeme hatası yaptığında, çiçeğe henüz çimlenmeye hazır olmayan, o bitkinin soy ağacını erken yaşta getirecek tohumlar verdiler. sonu.
