CAM fotosentezinin temel avantajı, sıcak ve kurak günlerde yalnızca minimum su kaybına izin vermesidir. Bu tür fotosentez, genellikle çöl bitkilerinde bulunur. Diğer yöntemleri kullanan bitkiler, özellikle C3 bitkileri olarak bilinenler, bu zor koşullar altında şekerleri fotosentezleyememektedir.
CAM fotosentezi, şeker üretmek için karbondioksit almaya hala dayanır, ancak bitkiler bu gazları almak için su kaybı riski olmadan stomalarını açamaz. CAM tesisleri, koşulların nispeten serin ve nemli olduğu gece sadece karbondioksit alarak bunu gerçekleştirir. Daha sonra karbondioksiti ayrı bitki hücrelerinin vakumlarında asit olarak depolarlar. Güneş ışığının mevcut olduğu günler, bitkiler stomalarını kapatırlar ancak depolanmış karbondioksiti fotosentez için kullanabilirler. Ancak, depolanan miktarlar genellikle çok sınırlıdır; bu, bu bitkilerin büyüme oranını sınırlar.
CAM fotosentezi yapan bitkiler, zaman içinde fotosentezlerini ayırarak su kaybıyla uğraşırlar. C4 fotosentezi yapan bitkiler, CAM bitkileri kadar kuru olmasa da, bir miktar kuru koşulla iyi başa çıkabilir. Bunu su kaybına karşı koruyarak değil, su kaybının sonuçlarını en aza indirerek yaparlar.
