Bitkiler meyvelerini tohumlarını yaymak ve yeni bitkiler oluşturmak için kullanırlar. Meyve, içerisinde bebek bitkisinin geliştiği rahimle karşılaştırılabilir. Tohumlar geliştiğinde meyve tatlı hale gelir, hayvanları meyveyi yemeye ve tohumlarını saçmaya teşvik eder.
Meyvenin eti gelişmekte olan tohumlar için koruma ve beslenme işlevi görür. Tohumlar hala yayılmak için çok küçükken meyveler ekşidir. Bu aşamada, meyve olgunlaşmamış olarak kabul edilir. Kötü tadı, tohumların büyümesini bitirmeden önce hayvanları meyveyi yemekten caydırır.
Bir hayvan meyvenin etini yedikten sonra yenmeyen tohumlar sıklıkla geride kalır. Bu tohumlar yeni bitkiler üretmeye devam ediyor. Fındık taneleri gibi bazı meyveler, hayvanları yer altında biriktirmeye teşvik etmek için lezzetlidir. Bu kuruyemişlere orijinal bitkinin uzağında filizlenme şansı verilir.
Ancak, tüm meyveler yenilmek üzere gelişmez. Bazı meyveler çapaklar, sivri uçlar ve kancalarla kaplıdır. Bu meyveleri yemesi zordur ve kürk ve saça yapışmaya meyillidir ve bu da istemeyen konakçı etrafta dolaşırken tohumların yayılmasına yol açar. Ev sahibinin kürkünden alındıktan ve zarar görmeden bıraktıklarında yeni bitkiler üretirler.
