Bir tayfun, ılık bir deniz yüzeyi, atmosferik kargaşa, yoğun nem, düşük basınç merkezi, düşük dikey rüzgar kayması ve zaten mevcut düşük seviye odaklanma veya rahatsızlık yaratmak için yeterli Coriolis kuvveti kombinasyonundan geliştirilir. Tayfunlar Aralık ve Mayıs ayları arasında meydana gelir ve çoğu kuzeybatı Pasifik Okyanusunda meydana gelir. Tropikal siklon ölçeğinde en şiddetli olanlardır. Japonya ve Çin, tayfun yaşamasına rağmen, Filipinler en çok etkilendi. Toplamda, 18 ülke tayfun tehlikesi altında. Bir tayfun rüzgâr hızı 74 mil /saat'te başlar, ancak Birleşik Devletler'deki Ortak Tayfun Uyarı Merkezi, rüzgâr hızları 150 mil /saate ulaştığında sadece bir fırtına olarak sayılır. Hong Kong gibi bazı ülkeler, rüzgar hızlarına bağlı olarak tayfun tayinini daha da bozuyor. 1959'dan bu yana, yılda ortalama 27 kişi ortalama 1.419 tayfun olmuştur. Tayfun oranının en yüksek olduğu aylar Ağustos ve Ekim aylarıdır. Ortalama tayfun, ortalama fırtınanın 40.000 katıdır. Tayfunlar kuzey ve batı dahil olmak üzere çeşitli yönlerde hareket eder. Kuzey Yarımküre'de saatin tersi yönde ve Güney Yarımküre'de tersi yönde dönerler. Tayfunlar serin ve kuru bir hava alanına geldiklerinde, geniş bir kara bölgesine rastladıklarında ya da serin okyanus suyu alanlarının üzerinde hareket ettiklerinde dağılırlar.
Bir Tayfun Nasıl Gelişir?
