Yıldızlar büyük gaz toplarıdır ve parlarlar çünkü içerdeki gaz nükleer füzyona neden olacak kadar sıcaktır, ki bu da insanların yeryüzünden görebileceği enerji salma sürecidir. Nükleer füzyon nerede iki ayrı atom birleşip farklı bir atom oluşturur.
Bütün yıldızlar galaksideki toz ve gazdan oluşur. Gaz yerçekimi ile birlikte çekilir ve daha fazlası birbirine yaklaştığı için dönmeye başlar. Bu eğirme, gaz atomlarının birbirine sürtünmesine veya ısı enerjisine neden olmasına neden olur. Bulut dönmeye devam ettikçe ısı enerjisi daha da ısınır ve nükleer füzyon gerçekleştiğinde parlamaya başlar. Bu noktada, protostar olarak bilinir, çünkü hala büyüyebilir. Daha fazla gaz çekerek büyür. Yıldız büyümeyi bıraktıktan sonra, ana dizilim yıldızı olarak bilinir ve boyutuna bağlı olarak milyonlarca yıl veya daha fazla parlayabilir.
Nükleer füzyon işlemi yıldızın enerjisini kullandıktan sonra, yerçekimi tüm malzemeleri birbirine yaklaştırdığı için küçülecektir. Bu noktada, beyaz cüce denir ve uzun süre bu şekilde kalabilir. Ancak, bir kere hiç ışık üretmeyi bıraktığında, buna siyah cüce denir ve sonsuza dek bu şekilde kalır. Artık içine gaz çekemez.
