İki nesne arasındaki çekim kuvveti, aralarındaki mesafe arttıkça azalır. İki nesne arasındaki çekim kuvvetini etkileyen en önemli iki faktör kütleleri ve merkezleri arasındaki mesafedir. Kütle arttıkça, yerçekimi kuvveti de artar, ancak mesafedeki bir artış ters orantılılığı yansıtır ve bu da bu kuvvetin katlanarak azalmasına neden olur.
Yerçekimi kuvveti ile iki nesne arasındaki mesafe arasındaki ters ilişki o mesafenin karesine dayanır. Bunun anlamı eğer mesafe iki katına çıkarsa, çekim kuvveti 4 kat azalır. Bunun anlamı 2'nin karesi 2 x 2'dir, ki bu 4'e eşittir. 9'luk bir faktör azaltıldı. Bu durumda, 3'ün karesi 3 x 3'tür, 9'a eşittir. Bu ilişki ters kare yasası olarak bilinir.
1696'da İngiliz matematikçi ve fizikçi Sir Isaac Newton tarafından ters kare evrensel ağırlık yasası geliştirilmiştir. Daha sonra iki ayrı matematikçiler tarafından, o zamanlar bilinen en uzak gezegen olan Uranüs'ün ötesinde başka bir gezegenin var olduğu öngörüsüne yol açtı. Uranüs'ün yörüngesindeki sapmalar ancak hala keşfedilmemiş bir gezegenden gelen yerçekimsel çekimle hesaplanabilir. Matematikçilerden biri tarafından yapılan hesaplamalar astronom Johann Gottfried Galle'nin teleskopu bilinmeyen gezegenin tahmin edilen konumuna yönlendirmesi ve Neptün gezegenini keşfetmesiyle sonuçlandı.
