William Gilbert, pusula iğnelerinin hareketini inceleyen ve doğru bir şekilde Coğrafi Kuzey ve Güney Kutuplarına karşılık gelen manyetik kutuplarıyla Dünya'nın manyetik bir gezegen olduğu sonucuna vardı. Manyetizma hakkında bilinen tüm bilgileri çalışmalarına ve ondan önceki bilim adamlarının çalışmalarına dayanan "De Magnete, Magneticisque Corporibus, et de Magno Magnete Tellure" adlı bir kitap yayınladı.
William Gilbert, pusula iğnelerinin nasıl çalıştığı düşünüldüğünde birkaç teori olduğunu ispatladı. Bir teori, iğnenin kutup yıldızına işaret ettiğini ileri sürmüştür. Bir başka teori de Kuzey Kutbu bölgesindeki dağların manyetik olduğunu ve pusula iğnesini çektiğini öne sürdü.
Gilbert, Dünya'nın tüm gezegenin etrafında manyetik bir alan oluşturan demir bir çekirdeğe sahip olması gerektiği sonucuna vardı. Dünya'nın manyetik kutuplarının coğrafi kutuplarına karşılık geldiğini, bu nedenle pusula iğnelerinin Dünya'nın Kuzey Kutbu'na işaret ettiğini belirtti. Metallere karşı bir mıknatıs sürterek mıknatıslar yaratmanın mümkün olduğunu gösterdi. Mıknatısların gücünü etkileyen faktörleri inceledi ve mıknatıslar yüksek sıcaklıklara ısıtıldığında manyetik alan kuvvetinin zayıfladığını gözlemledi.
Gilbert, yalnızca manyetizma hakkındaki bulgularını değil, aynı zamanda önündeki bilim insanlarının bulgularını özetleyen "De Magnete" yi yayınladı. Yayınından sonraki 200 yıl boyunca, kitabının manyetizma konusundaki en önemli tez olduğu düşünülüyordu. Modern bilim toplumunda hala yaygın olarak kullanılan, "manyetik kutup", "elektriksel çekim" ve "elektrik gücü" gibi çeşitli terimler kullanan ilk kişi oydu.
