Tuz, çevrede doğal olarak bulunur ve bu nedenle asla icat edilmez. Her ikisi de yeni bir bileşik oluşturmak için birleştirecekleri kadar değişken olan azot ve klordan oluşur.
Tuz, ilk olarak koruyucu ve baharat olarak kullanıldığı için tarih boyunca önemli bir kaynak olmuştur. Soğutmadan önce, insanlar yiyeceklerini başka şekillerde korumak zorunda kaldılar. Tuz, koruyucu gibi davranır, çünkü suyu dışarı çeker, et gibi yiyecekleri sürdürmeye yardımcı olur ve ayrıca mikroorganizmaları da öldürür, böylece yiyecek bozulmasına katkıda bulunmazlar.
Demir Çağı gibi erken bir zamanda İngilizler, ham tuz çıkarmak için deniz suyunu kaynatırlardı. Ayrıca tuzlu suyun buharlaştığı yerde oluşan mineral tuz birikintilerinden toplandı.
Cargill'in bir raporuna göre tuzun doğal olarak oluştuğu yerler etrafında insan kültürleri oluştu ve madde uygarlık ve ticaret için hızla gerekli hale geldi. Romalılar ve Tibetliler de dahil olmak üzere insanlar tarafından dünya genelinde para birimi olarak kullanılmıştır. Roma'da, bugün "asker" ve "maaş" gibi kullanılan kelimelerin köklerinin Latince kelimelerle para birimlerinin tekilleşmesi çok önemliydi.
Geçmişte, savaşlar veya monarşinin istekleri için bile ödeme yapılması gerekiyordu; Örneğin, İngiliz monarşisi, ağır bir şekilde tuzu vergilendirdi, bu da vatandaşların 18. yüzyılda ülkeye tuz kaçakçılığı yapmakla suçlanmasına neden oldu.
