Tüm asitler, su içinde pozitif yüklü hidrojen atomları salgılar. Bu, sudaki negatif yüklü hidroksit iyonlarını salgılayan bazlardan ayırır. Çoğu, ancak tümü olmayan asitler, bir sıvı şeklini almak, ekşi bir tada sahip olmak ve dokunuşta yapışkanlık hissi dahil olmak üzere bir dizi benzer özelliğe sahiptir. Ek olarak, çoğu asit, bir metal ile reaksiyona girdiğinde hidrojen gazı üretir.
Bir çözeltinin pH'ı, baz veya asitliğinin bir ölçüsüdür. Asitler düşük bir pH'a sahiptir, çünkü çözeltide çok fazla pozitif yüklü hidrojen iyonu üretmektedirler. Bunun aksine, bazlar yüksek pH değerlerine sahiptir, çünkü su oluşturmak için hidrojen iyonlarıyla birleşen çok sayıda negatif yüklü hidroksit iyonları üretirler. Su gibi nötr sıvılar, her bir iyon türünün kabaca eşit oranlarına sahiptir.
İstisnalar olsa da, çoğu asit başlangıçta hidrojen kelimesi türevine sahiptir. Asit örnekleri arasında hidroflorik asit, hidroklorik asit, asetik asit ve sülfürik asit bulunur. Bazı asitler hidroflorik asit gibi çok tehlikelidir, bazıları ise yenilebilirdir. Örneğin asetik asit, sirke olarak bilinir. Mide asidindeki hidroklorik asit gibi bazı asitler sindirim için çok önemlidir. L-askorbik asit, başka bir faydalı asittir; En sık C vitamini olarak adlandırılır.
