Clinton Community College'a göre, sıcaklık öncelikle hücre zarının akışkanlığını etkiler, katılaşması için çok düşük sıcaklıklar ve çok daha fazla akışkan ve hatta parçalanmasına neden olan yüksek sıcaklıklar vardır. < /strong> İşlevsel sıcaklıktaki hücre membranları nispeten viskoz sıvı kabarcıklardır. Yapıları, bir fosfolipit çift tabakası ve bunun doğal hidrofilik ve hidrofobik nitelikleri kullanılarak korunur.
Hücre zarlarının fosfolipid molekülleri, her bir ucunda çok farklı gruplara sahip uzun moleküllerdir. Bir ucunda, suyun kutupsal doğası nedeniyle suya çekilen kutupsal bir molekül grubu bulunur. Diğer ucunda, kutupsal olmayan ve dolayısıyla suya afinitesi olmayan hidrokarbon zincirleri bulunur. Hem bir hücrenin sitoplazması hem de yakın çevresi suyla doludur, bu yüzden kutup tarafları doğal olarak onunla yüzleşmek için yönlendirilir. Bir zardaki iki fosfolipit tabakası, moleküllerin polar uçlarının her iki taraftaki suya bakmasına izin verirken, polar olmayan uçlar, aralarındaki sudan korunur. Bu sıvı olmasına rağmen nispeten istikrarlı ve şaşırtıcı derecede katı bir yapı oluşturur.
Herhangi bir yağ veya yağ gibi, hücre zarındaki fosfolipitler, sıcaklığa bağlı olarak az ya da çok katıdır. Sıcak ortamlardaki hücrelerin zarları daha fazla viskoz kalmak için doymuş yağlı asit zincirlerini kullanma eğilimindeyken, soğuk ortamlardakiler sıvı olarak kalmak için doymamış zincirleri kullanır.
